Cechy charakterystyczne sztuki nowoczesnej
Termin modernizm jest trudny do zdefiniowania, ponieważ kryje w sobie wiele różnych nurtów, nie tylko w dziedzinie sztuki (m.in. symbolizm, futuryzm, kubizm, dadaizm, surrealizm, ekspresjonizm, imagizm, wortycyzm), ale także w literaturze i filozofii.
Dodatkowo, aby jeszcze bardziej skomplikować definicję modernizmu, wielu z modernistycznych artystów – wśród nich jedni z najbardziej znanych i najważniejszych – nie mieści się w żadnej z grup wyjaśnionych w poprzednich liniach. Niemniej jednak istnieje kilka podstawowych pojęć epoki modernistycznej, które w taki czy inny sposób odnoszą się do wszystkich ruchów, artystów i pisarzy z nim niezwiązanych.
Geneza modernizmu
W przeciwieństwie do form uznawanych do tego czasu za klasyczne, sztuka modernistyczna wyłoniła się pod koniec XIX wieku poprzez szereg artystycznych ekspresji, które możemy obserwować np. w wielkich gałęziach sztuki: rzeźbie, malarstwie, literaturze, fotografii, architekturze czy muzyce. Choć punkt wyjścia umiejscowiony jest w zmierzchu XIX wieku, badacze sztuki umieszczają jego punkt i koniec w latach 70. Celem sztuki nowoczesnej było natomiast całkowite oddzielenie i zerwanie z ówczesnym tradycjonalizmem, poprzez poszukiwanie nowych technik i kreacji artystycznych.
Kontekst historyczny
Sztuka modernistyczna osiągnęła swój szczyt w pierwszej połowie dwudziestego wieku, ale jej początki sięgają zmierzchu drugiej połowy dziewiętnastego wieku, kiedy to wybuchła na scenie artystycznej w odpowiedzi na wyraziste i rewolucyjne konsekwencje industrializacji. W dziedzinie sztuk plastycznych istniały dwa ruchy, które posłużyły jako bodziec do powstania ruchu modernistycznego: mowa o impresjonizmie i symbolizmie.
Cechy charakterystyczne sztuki nowoczesnej
Na starym kontynencie artyści europejscy dążyli do całkowitego zerwania z akademicką sztuką dawnych lat i starali się wyrazić swoje wewnętrzne procesy oparte na wątpliwościach, lękach, radościach, uczuciach i pasjach: w rezultacie powstał zespół tendencji artystycznych, które badały granice wolności twórczej i zerwania z przeszłością.
Tak więc, w drodze syntezy, możemy wskazać na następujące cechy sztuki nowoczesnej:
Wyzwolenie estetyki
Wolność dla esejów
Swoboda formalna (wiersz wolny, rezygnacja z ustalonych form, brak interpunkcji itp.)
Język oparty na humorze
