Czym jest kicz, a czym brzydota?

Kicz ( z niem. Kitsch czyli 'bubel’) dawniej było pogardliwym terminem który został stworzony przez przedstawicieli najważniejszych elit na określenie typu sielskiego pejzażu ulubionego przez XIX-wieczne mieszczaństwo. Współcześnie kicz ma urzeczywistniać marzenia. Często wykorzystywany jest przez artystów jako element prowokacji. Jego głównymi cechami jest efektywność, brak umiaru i dążenie do wywoływania pozytywnych emocji, jak w przypadku romantycznych komedii. Obecnie bardzo popularnym motywem kiczu stanowią ogrodowe krasnale, które są kojarzone z tandetą.

Cechy charakterystyczne sztuki nowoczesnej

Brzydota mimo, że pojawiła się dopiero w XIX-wieku wcześniej była wykorzystywana do ukazywania postaci które symbolizowały śmierć lub zło. Brzydota ma zadanie oddziaływać na widza, a także odzwierciedlać jego stan duchowy i wyrażać przeżycia. Obecnie brzydota przestała być wartościowana negatywnie. Stała się narzędziem społecznej krytyki i równoprawnymi elementem współczesności. Brzydota odrzuca także postulaty idealizowania modela i schlebiania mu.